ولوم های خطی به عنوان یکی از متداولترین مقاومت های متغیر مورد مصرف زیادی در بردهای الکترونیکی دارند. در این ولوم های 3 پایه، پایه وسط به عنوان پایه متغیر بوده و پایه های جانبی در واقع پایه های یک مقاومت ثابت می باشند. در یک پتانسیومتر خطی اگر به ازای چرخش ولوم پتانسیومتر از 0 درجه تا 90 درجه ، مقاومت بین پایه وسط و یکی از پایه های کناری از صفر اهم به نیمی از حد نهایی افزایش یابد، در صورتی که ولوم پتانسیومتر از 90 درجه تا 180 درجه چرخانده شود مقاومت بین آن دو پایه از نیمه به حد نهایی افزایش خواهد یافت.

درحالیکه در ولوم های غیر خطی این مقدار متفاوت خواهد بود. معمولا مقدار مقاومت بین پایه های کناری پتانسیومتر و یا به عبارتی مقدار اهمی المان مقاومتی پتانسیومتر را بر روی آن می نویسند که اگر این مقدار با حرف B شروع شود نشان دهنده خطی بودن پتانسیومتر است.

این ولوم ها دارای توان الکتریکی پایین بوده(مقدار آن در خصوصیات کالا درج گردیده است) و لازم است هنگام طراحی مدارات الکترونیکی و در مقاومت های مختلفی که این ولوم از خود نشان می دهند و جریان الکتریکی عبوری از آنها این محدودیت توان در نظر گرفته شود. عموما این ولوم ها بر روی انواع دیمرها به عنوان تنظیم کننده دور موتورها، نور لامپ ها، بر روی آمپلی فایرهای صوتی جهت تنظیم شدت صدا و موارد مشابه مورد استفاده قرار میگیرند.

از پتانسیومتر برای کم یا زیاد کردن عواملی مانند نور، صوت، گرما، سرما، سرعت و … می توان استفاده نمود. پتانسیومترها به ندرت به طور مستقیم برای کنترل توان زیاد (بیش از یک وات) استفاده می شوند، چرا که اتلاف گرمایی زیادی دارند. در عوض از آن ها برای کنترل بهره تقویت کننده ها و در نتیجه برای تنظیم دامنه سیگنال آنالوگ (مانند کنترل صدا در تجهیزات صوتی) بسیار استفاده می شود.

برای مثالی دیگر، دیمر (تاریک کننده) از پتانسیومتر در مدار کنترل سوئیچینگ ترایاک و به طور غیر مستقیم برای کنترل نور لامپ استفاده می کند.